İncil Nedir? Kaç tane İncil var? Her Hristiyan mezhebinin farklı farklı İncil okuduğu doğru mudur? 

Ara sıra bütün Hristiyan Mezhepleri farklı İncil’lere inanır dört tane İncil metni vardır diye iddia edilir. İlk önce şunu hatırlatmak isteriz. Matta, Markos, Luka, Yuhanna bunlar ayrı ayrı İncil değil tek bir İncil metninin parçalarıdır. İncil bir bütündür.27 ayrı kitaptan oluşur. İncil sözü kelime anlamı olarak Müjde demektir. Ancak İsa Mesih İncili kendisi yazmamış bu Müjdeyi sözlü olarak vaaz etmiştir. Ayrıca İncil gökten ayet ayet indirilen bir kitap değildir. 

Katolik Kilisesi İlmihali 120.Madde şöyle demektedir.

Kilise, Kutsal Kitaplar listesinde hangi kitapların yer alması gerektiğini havarilerden gelen Geleneğe bakarak seçmiştir. (Bkz.DV 8,3) Bu tam listeye Kutsal Kitapların "Hepsi" denmiştir. Eski Ahit’te 46 kitap (Yeremya ve Mersiyeler kitapları bir kitap kabul edilirse o zaman 45) ve Yeni Ahit’te de 27 kitap vardır:  (Bkz.DS179;1334-1336;1501-1504)

Eski Ahit’te Yaratılış, Çıkış, Levililer, Sayılar, Tesniye, Yeşu, Hâkimler, Rut, Samuel’in iki kitabı, Kralların iki kitabı, Tarihler’in iki kitabı, Ezra ve Nehemya, Tobit, Yudit, Ester, Makabelerin iki kitabı, Eyüp, Mezmurlar, Süleyman’ın Meselleri, Vaiz, Ezgiler Ezgisi, Bilgelik kitabı, Sirak kitabı, İşaya, Yeremya, Yeremya’nın Mersiyeleri, Baruh’un kitabı, Hezekiel, Daniel, Hoşea, Yoel, Amos, Obadya, Yunus, Mika, Nahum, Habakkuk, Tsefanya, Haggay, Zakarya, Malaki.

Yeni Ahit’te Matta’ya, Markos’a, Luka’ya, Yuhanna’ya göre İnciller, Havarilerin İşleri, Paulus’un Romalılara, Korintoslulara birinci ve ikinci, Galatyalılara, Efeslilere, Filippililere, Koloselilere, Selâniklilere birinci ve ikinci, Timoteos’a birinci ve ikinci, Titus’a, Filimon’a, İbranilere Mektupları, Yakup’un Mektubu, Petrus’un birinci ve ikinci Mektubu, Yuhanna’nın üç Mektubu, Yahuda’nın Mektubu ve Apokalypsis.

Ayrıca her dildeki İncilin farklı farklı olduğunu ileri sürmekte bazı kişiler Örneğin İngilizce, Almanca, Fransızca İncil metinleri çevirileri vs hepsi birbirleri ile zıt şeyler söylüyor diyorlar. Ancak buda bir yalandır. İnternette bir çok farklı dilde İncil olan siteler mevcuttur. Hepsi aynı İncil’e iman etmekte aynı kitabı okumaktadırlar.

İncil gökten ayet ayet inen bir kitap değildir. İsa Mesih’in havarileri tarafından Kutsal Ruhun yönlendirmesi ile farklı zamanlarda farklı tarihlerde yazılmış olan kitaptır.27 kitabın hepsi farklı tarihlerde farklı yerlerde yazılmıştır. Bazen birçok kişi farklı farklı İncil’ler olduğunu, birçok İncilin imha edildiğini ileri ve her mezhebin farklı bir İncil’e inandığını ileri sürüyorlar. Her mezhep farklı bir İncil’e inanıyorsa bunu kanıtlamanız gerekir. Eğer kanıtlayamazsanız yalancı durumuna düşmüş olursunuz.

İncilin gökten inen bir kitap olmadığını söylemiştik. Tekrar etmek gerekirse İncil Mesih İsa’nın kendisidir. Onun öğretilerinin yazıya geçmiş halidir. Gökten ayet ayet indirilen bir kitap adı değildir İncil.. Bunu ısrarla vurgulamak istiyoruz İncil gökten ayet ayet indirilen gönderilen bir kitap veya kitabın adı değil İsa Mesih’in kendisidir, İsa Mesih’in öğretisinin kendisidir.

Katolik Kilisesi İlmihali 124.Madde şunları demektedir

"Her inanlının esenliği için Tanrısal bir güç olan Tanrı’ nın Sözü, Yeni Ahit kitaplarında ortaya çıkmakta ve gücü de onlarda eşsiz bir şekilde kendini göstermektedir." (DV17) Bu kitaplar bize Tanrı Vahyi’nin kesin gerçeğini vermektedir. Kitapların temel konusu cisimlenmiş Tanrı’nın Oğlu, Mesih İsa’ dır; Onun yaptığı işler, öğretisi, acıları ve yüceltilmesi, aynı zamanda Kutsal Ruh’un etkisi altındaki Kilisesinin başlangıcıdır. (Bkz. DV 20)

Ayrıca Katolik Kilisesi İlmihali 126.Madde şunu vurgular ;

 İncillerin oluşumunda üç evre ayırt edilebilir:

 İsa’nın yaşamı ve öğretisi. Kilise dört İncil’in kesin olarak "doğru olduğunu ve bu kitapların Tanrı’nın Oğlu İsa’nın, insanlar arasında yaşarken, göğe çıktığı güne kadar, insanların ebedi esenliği için gerçekten yapmış oldukları ve öğrettiklerine tamamen sadık kalarak onları aktardığını" tereddüt etmeden kabul eder.

Sözlü gelenek. "Havariler İsa’nın Göğe çıkışından sonra, İsa’ nın söylediklerini ve yaptıklarını, gerçek Ruhu ile aydınlanmış ve Mesih’in görkemli olaylarıyla eğitilmiş olarak aynı derin anlayışla dinleyicilerine aktardılar."

Yazılı İnciller. "Kutsal yazarlar, gerek ağızdan gerek yazılı olarak topladıkları birçok belge arasından seçtikleri bazı belegelerin özetini çıkararak, ya da Kiliselerin durumlarına göre açıklayarak bize İsa hakkında gerçek ve samimi şeyleri bırakmak amacıyla, bildiri biçimini koruyarak dört İncili oluşturdular." (DV19)

Bazı kişilerin iddia ettiğin gibi yüzlerce İncil yoktur. Tek olan İncilin farklı bölümleri kısımları vardır. Hepsi yazarlarının isimleri ile anılmaktadır. Bir kişinin dört farklı fotoğraf çekimi gibi. İsa Mesih’in tek olan İncilinin dört metni vardır.

Peder Xaiver Jacob  ‘Sorabilir miyiz?’ isimli kitabında şunları söylemektedir.

İncil aslında, Mesih İsa'nın getirdiği müjdedir;demek ki bu sözcük M. İsa'nın tüm öğretilerini kapsamaktadır. İncil söz­cüğü kendisi ise Yunanca bir sözcük olup aslında "Müjde" demektir. Ancak İsa'nın kendisi hiç bir şey yazmamış ve hiç bir kim­seye hiç bir şey yazdırıp dikte etmemiştir; kasabadan kasaba­ya, köyden köye giderek bu Müjdeyi sözlü olarak bildirmiştir. Kendisini devamlı bir şekilde takip ederek sözlerini dinleyen Havarileriyle şakirtleri O'nun sözlerini az çok ezberlemiş ve sonra, yani Mesih İsa'nın ölümü ve Göklere yükselişinden sonra, onları halka ilân etmişlerdir. Ve daha sonra bu şakirtler­den dördü İsa'nın kısa birer hayat öyküsünü yazarak O'nun sözlerini de bu yazılarında kaydetmişlerdir; bu dört şakirdin isimleri: Matta, Markos, Luka ye Yuhanna'dır; bu sebepten do­layı İsa'nın aslında tek olan İncil'inin dört metni vardır. Bu dört metin M.S. 55-100 seneleri arasında yazılmıştır. Bu dört yazar, bu metinleri yazarken, sadece kendi hafızalarına güvenmemişlerdir; diğer şakirtlere ve M.İsa'yı tanıyıp O'nu din­lemiş olanlara da başvurarak bir nevi araştırma yapmışlardır; bizzat Luka bu gerçeği, İncil'in ilk satırlarında açık bir şekil­de ifade etmiştir (bk. Lk. 1.1-4).

İncilin yazarlarına bakacak olursak Matta ve Yuhanna 12 havaridendi. Matta; İsa Mesih ile karşılaşmadan önce vergi memurluğu yapıyordu. Luka ilk başlarda Hristiyan düşmanı olan Pavlusun öğrencisi olan bir doktor ve tarihçidir.Pavlus ile birlikte İsa Mesihi müjdeleme yolculuklarına çıkmıştır. Markos; Barnabanın yeğeni Petrusun arkadaşıdır.

Ayrıca İncil’deki mektupların yazarlarından Petrus ve Yakup’ta 12 havariden biriydi ve Petrus ile Pavlus birlikte Roma’da şehit olmuşlardır Petrus ilk Hristiyan Papası diğer bir deyişle Roma Kilisesinin ilk başpiskoposudur.

Ancak burada hatırlatmamız gereken bir konu vardır. Hristiyanların Eski Ahit kanonu ile ilgili. Protestanlar, Eski Ahitin bazı kitaplarını kanon listesinde kabul etmezler. Kitaplar sırasıyla, Tobit, Yudit, Ester (Eski Antlaşma'daki özgün metne bazı ekler içeren Grekçe çevirisi). Bilgelik, Sirak, Baruk, Yeremya'nın Mektubu, Azarya'nın Duası ve Üç Genç Adamın Ezgisi, Suzanna, Bel ve Ejderha, 1. Makabeler, 2.Makabeler, 3.Makabeler, 1.Esdras, 4.Ezra, Manaşşe'nin Duası, 151.Mezmur ve 4.Makabeler'dir.

Katolik Kilisesi Trento Konseyi ile bu kitapların kutsal yazılar olduğunu resmiyete geçirdi. Sanılanın aksine Trento Konseyinde bu kitaplar Eski Ahit kanonu listesine alınmadı. Bu kitaplar Trento Konseyinden önce de Eski Ahit kanonu içinde kullanılıyordu. Ancak bu kitaplar İbranice değil, Grekçe yazılmıştır. Bu yüzden Museviler bu kitapları Eski Ahit kanonuna dahil etmemişler ve Protestanlarda 16.yüzyılda bu kitapları kutsal kitap kanonundan çıkarmışlardır. Sanılanın aksine Deuterokanonik kitaplar olarak bilinen kitaplar Trento  Konseyi ile 16.yüzyılda Eski Ahit kanonuna alınmamıştır. Hippo ve Kartaca Konseylerinde bu kitaplardan yararlanılmıştır. Dediğimiz gibi Protestanların iddia ettiği gibi bu kitaplar 16.yüzyıldan sonra kanona alınıp kullanılmaya başlanmadı. Bu konseyde bu kitapların kanon listesinde olduğu resmiyete geçirilmiştir. Trento Konseyi Protestanların bu kitapları listeden çıkarmasını kınamıştır, ve 16.yüzyıldan önce hiçbir Hristiyan mezhebi bu kitapları sahte kitaplar olarak nitelememiştir. Protestanlar bu zikrettiğimiz kitapları kabul etmedikleri için onları sahte manasına gelen Apokrif adı ile isimlendirmektedirler.

Protestanların bu kitapları birkaç sebeple kabul etmezler. Bu sebepleri birkaç sözle şöyle özetleyebiliriz.

Bu kitapların İbranice değil Grekçe yazılması
Ölen insanlar için dua edilmesi
Ölen insanların Araf’da kısa süreli zaman geçirmesi için onların adına sadaka vermesi

Ayrıca Martin Luther bu kitapları sahte kitaplar saysa da kişisel olarak okunmasında bir sakınca görmemiştir.